In afwachting van een nieuwe reis, ligt de BZ 31 aan de Handelskade.
Waar gaat de reis naartoe?
Het wordt in ieder geval Frankrijk.
Maar hoe of waar is voor ons ook nog de vraag.
Kanalen die we wilden nemen zijn door watergebrek gesloten.
We gaan op weg en we zien wel.
Omdat de Maas (onze oorspronkelijke route) gedeeltelijk gesloten is, varen we een voor ons bekende oude route.
Dat is o.a. over de Westerschelde.
De weergoden waren ons gunstig gestemd.
Tijdens onze overtocht was er even minder wind.
We varen over de Leie.
Die zichtbaar opgeknapt is.
Geen afgebrokkelde stenen zijkanten meer.
Nadeel voor ons op dit grote vaarwater zijn de sluizen.
Het duurt erg lang voor de grote scheepvaart in en uitgevaren is.
Weer een nachtje in Douai gelegen.
Een leuke gelegenheid om weer bij pizzeria Rimini te gaan eten.
Omdat we vaste klanten zijn (1 keer per jaar) kregen we bij het afscheid een fles Valpolicella mee.
De teksten in de sluizen worden in meerdere talen weergegeven.
Ook Het Canal du Nord is bekend terrein.
Nieuw zijn wel de her en der geplaatste windmolens.
Zelfs bij de stinkfabriek bij sluis 6.
Aan het eind van het Canal du Nord overnacht in Pont l'Évêque.
Wij kiezen richting Abbecourt / Chauny.
De sluizen hier zijn zelfbediening.
Openen gaat via een afstandsbediening.
De zwanen blijven voor ons zwemmen, tot we vlakbij zijn.
Dan zetten ze de start in en vliegen weg.
Om een eindje verder weer hetzelfde uit te halen.
Schaduwspel in de tunnel.
Ondertussen op het Canal de l'Oise à l'Aisne.
Mooie vergezichten en velden met verschillende gewassen.
Een pont canal over de Aisne.
Via het Canal de l'Aisne à la Marne op weg naar Reims.
Altijd leuk om te zien.
REIMS.
Een bezoek gebracht aan de Basilique Saint-Remi.
Deze kerk met een rijke geschiedenis is zeker de moeite waard.
Groots door zijn eenvoud.
Onze ligplaats was recht tegenover een park, waar in het weekend veel gesport werd.
Doet me denken aan
-Hart for Her in Vreeswijk-
Zondagochtend een bezoek aan de kathedraal van Reims.
Tijdens ons bezoek was er een kerkdienst bezig.
Een fietstocht door de stad.
Onze volgende stop is Chalons en Champagne.
Hier zijn we in 2023 al eens geweest.
(zie op reis -2023)
In 2023 lag het hele plein voor de Notre-Dame-en Vaux helemaal open.
Nu was er een prachtig plein en ook achter de kerk was het heel mooi opgeknapt.
Het Canal gevolgd tot Vitry-le-François.
Waar meerdere spitsen lagen.
Er lagen meerdere plezierjachten die naar Zuid Frankrijk wilden , maar die er toch maar vanaf zagen omdat ze bang waren voor de plantengroei onderweg.
Dit laatste viel erg mee.
Middenin het vaarwater was het vrij varen.
Aan het begin van het canal grote borden met instructies.
Eerst moeten we omhoog met 71 sluizen dan komt er een tunnel van bijna 5 kilometer en dan weer naar beneden.
Impressie van de sluizen.
Bij hoge sluizen zijn er soms tussenbolders om aan vast te maken.
In de sluizen is goed te zien dat er soms zwaar beladen schepen vast gemaakt hebben.
Bij boven komst in de sluis wacht er soms een verrassing.
Soms lig je met zijn tweeën in de sluis.
Mooie plaatjes onderweg.
Elke keer kwam er met veel lawaai een straaljager over ons heen. Bleek er bij Saint - Dizier een militaire vliegbasis te zijn.
Vertrek en teruggang van de straaljager.
Als je met pensioen bent en wilt gaan vissen, is een hengel alleen niet meer genoeg.
St.Dizier heeft een verleden als vestingstad en als centrum van metaalindustrie.
Notre - Dame de l'Assomption.
Het Keteltje in het groen.
Onderweg, meerdere boerderijen met hun land, gewassen en dieren.
De sluizen zijn over het algemeen automatisch te openen en in werking te zetten.
Voor de bruggen moet er af en toe iemand van de VNF bijkomen.
De VNF is verantwoordelijk voor veel waterwegen in Frankrijk.
Ze komen met hun auto's aanrijden als er een sluis niet automatisch werkt en bij andere calamiteiten.
We zijn deze vakantie niet altijd even blij met de VNF geweest.
Later meer.
Onze afstandsbediening met het telefoonnummer van de VNF.
Wat er onderweg zoal te zien is.
Af en toe bezoek.
De tunnel van Condes.
Cemex cement in Donjeux.
Meerdere soorten bruggen.
Libelleverzamelplaats.
Eindelijk de 71 sluisjes gehad en zijn we boven.
Op naar de tunnel.
Onze afstandsbediening blijkt 190 te zijn.
We mogen dus door naar de tunnel.
Instructies voor in de tunnel, welke 4820m. lang is.
De ventilatie installatie hangt vrij laag. Is dus een punt van aandacht.
Een mooie entree naar de tunnel toe.
Regelmatig is er een ventilatie unit.
Inderdaad vrij laag hangend aan het plafond.
Door het druipsteenachtig effect op de muren ontstaan er hele mooie kleuren.
Bijna aan het eind van de tunnel zagen wij iets in het water drijven.
Dichterbij gekomen leek het een grote tak.
Toen Hendrik probeerde om hem eruit te halen kwam er een groot stuk boom tevoorschijn.
De boom was zo zwaar dat hij er door ons niet uit te halen was.
Hendrik kon hem met onze touwen wel vastbinden aan de kant.
Nadat we de VNF gewaarschuwd hadden zijn we doorgevaren.
Verderop vastgemaakt om op onze touwen te wachten, welke door iemand van de VNF gebracht werden.
Ook voor deze mensen was het nog niet eenvoudig geweest om de boom helemaal op de kant te krijgen.
Onze volgende opdracht: 8 sluisjes naar beneden, die zo dicht op elkaar liggen dat je er niet tussen kunt stoppen.
Aangezien we dat niet allemaal meer kunnen halen, wordt dat de volgende dag.
Bij sluizen die naar beneden gaan is het belangrijk om niet te ver achter in de sluis te gaan liggen.
Als het water zakt komt er altijd een brede drempel tevoorschijn.
Toen we bij sluis 9 aankwamen constateerden we dat deze gestremd was.
Zou tot donderdag zijn. (Aankomst was dinsdag).
Woensdagochtend kwamen er al 2 schepen terug met de melding dat de sluis tot oktober dicht zou blijven.
Wij nog met goede hoop dachten, we wachten nog even misschien is het niet waar.
Maar nee, woensdagmiddag een telefoontje van de VNF dat we niet verder konden.
Omkeren dus. Tunnel weer door en 71 sluizen naar beneden.
Geen Zuid-Frankrijk helaas.
Aangekomen bij de eerste sluis na de tunnel, huilde de hemel met ons mee.
Het werd n.l. heel slecht weer 's-avonds.
Onweer, harde regen en storm.
Wat de volgende dag goed te zien was op de boot en in het water.
Ook bij onze volgende stop - de haven van Langres - waren ze hard bezig alle afgebroken takken op te ruimen.
Nog wat napratend met andere schippers, over de sluiting van het kanaal kregen we bezoek van een VNF beambte.
Hij had de vervelende mededeling dat we 3 dagen de tijd hadden om het kanaal tot ongeveer sluis 45 te verlaten, omdat dit deel gesloten zou worden.( Laag water )
Als we de volgende dag zouden vertrekken zouden we nog wel op tijd zijn.
Hadden we nog net even tijd om Langres te bezoeken.
Na wat ge-dim-dam: wel op de fiets, niet op de fiets,
besloten we op de fiets naar het station te gaan, konden we daar misschien een bus of taxi vinden.
(De weg naar de stad is vrij steil en ook met druk verkeer)
Vanaf het station is er een busverbinding naar het centrum van Langres.
We konden zo instappen want deze bus is gratis.
In Langres aangekomen kregen we nog leuke tips van de chauffeur o.a.2 eetadressen.
Op onze terugweg dezelfde chauffeur, die het erg leuk vond om te horen wat we gedaan hadden en hoe we het vonden.
Langres kent een lange geschiedenis als bisschopsstad en als vestingstad.
De vestingmuur rondom de stad heeft een lengte van 3.5 km, met mooie vergezichten.
Denis Diderot, een van de grootste denkers van de 18e eeuw werd in Langres geboren.
De Saint Mammès Kathedraal met bijbehorend klooster is gebouwd tussen 1150 en 1196.
De kathedraal is gebouwd in de Romaanse stijl- waar vroeg Gotische vernieuwingen aan werden toegevoegd.
De kerk heeft een dak van geglazuurde dakpannen, die heel mooi glinsteren in de zon.
In de kerk een beeld van Jeanne d'Arc en St. Nicolaas.
Weer verder op pad.
Terugvarend zie je toch weer andere dingen.