Opnieuw op reis met het Keteltje.
In de planning staat een bezoek aan Bergen op Zoom.
Hier gaan we de 3e eigenaar van de BZ 31 ontmoeten.
De BZ ( Bergen op Zoom) 31 heeft hier 38 jaar in de Weervisserij gewerkt.
Cor van Dort en zijn dochter Rian zijn bij ons aan boord geweest.
Cor van Dort (achter in de 80 ) werkt nog steeds in de Weervisserij samen met zijn zoon en schoonzoon.
Op het moment wordt er niet zoveel Ansjovis gevangen.
Hoe dit komt is niet zeker.
De palingvangst is voor de vissers nu belangrijker.
Rian heeft achter haar huis een viswinkel waar de vangst gekocht kan worden.
Erg leuk om de oude verhalen te horen.
Voor de Corona tijd waren er ook dagtochten naar de Weervisserij.
Hopelijk komt dat ook weer terug.
Op YouTube staat een kortere en ook heel duidelijke video over de weervisserij.
nl. "Weervisserij" van Ben de Groot.
Ik krijg deze video helaas niet ingevoegd op deze site.
Misschien zelf even opzoeken.
De BZ 31 in Zierikzee.
Geen herinnering van de BZ 31, maar wel van de Schipper.
Onder de molen is n.l.de ligplaats van de Scaldis.
Onder de molen ligt de Scaldis.
Deze vaart nu dagtochten vanuit Zierikzee.
Het schip is te boeken voor groepsreizen, maar ook voor een zeehondentocht of een middag echt zeilen.
In zijn jonge jaren heeft de schipper van de BZ 31 de Scaldis van vrachtschip omgebouwd tot zeilschip.
De naam van het schip was toen -De Goede Verwachting-.
Hij heeft er vele jaren mee gecharterd.
Hieronder wat foto's van toen en nu.
Zierikzee, is een leuke plaats om te bezoeken.
Er is voor elk wat wils.
Een kleinschalig museum over de vissersboten, met enthousiaste vrijwilligers die graag overal uitleg over geven.
Er zijn veel winkeltjes en gezellige terrassen.
In augustus is er een feestweek, die helaas dit jaar door Corona niet door kon gaan.
Er was wel op een avond een boot met een dweilorkest erop, varend door de haven.
Heel gezellig en swingend.
Oesters aan de kademuur.
Op weg naar Bruinisse, ook een belangrijke plaats voor de BZ31.
Eerst onder de Zeelandbrug door.
De Zeelandbrug is een verkeersbrug over de Oosterschelde.
Hij verbindt Nrd-Beveland met Schouwen-Duiveland.
De brug is 5022 meter lang en heeft ook een beweegbaar deel.
Aankomst in de vissershaven van Bruinisse.
De inwoners spreken over Bru.
Hier begon de BZ 31 aan zijn visserijavontuur.
Als de BRU 55 kwam het schip in de vaart om mossels te vissen.
Kwallen in de haven van Bruinisse.
In Bru hebben we de kleinzoon van Heintje van den Berg ontmoet.
Heintje was de neef van Stoffel van den Berg, wiens vader het schip had laten bouwen.
De BRU 55 was een van de eerste ijzeren scheepjes
in Bruinisse.
Dit bezorgde Heintje de bijnaam "Heintje van 't iezeren keteltje".
Hij werd ook wel "Boos Heintje" genoemd, want hij kon snel uit zijn slof schieten.
Na ongeveer 10 jaar is het schip van eigenaar gewisseld en werd de BRU 26.
Delen uit het paspoort van Hendrik van den Berg.
"Heintje van 't iezeren keteltje".
Na ruim 90 jaar is de BRU 55 terug in de haven van Bruinisse.
Een leuk idee voor de correspondent van Visserij Nieuws
om daar een verhaal met foto van te maken.
Het was weer erg leuk om meer over de BZ 31 te weten te komen.
Een mosselperceel net buiten de haven van Bruinisse.
Weer op weg naar een nieuwe belevenis.
Zeehonden op de Vondelingenplaat.
Soms zie je ze ook wel eens zwemmen.
Hendrik ziet ze regelmatig.
Ik ben meestal te laat. Ze komen maar een paar keer boven en verdwijnen dan weer.
In Gent aangekomen.
Voor ons geen onbekend terrein.
Hier hebben we ook meerdere keren met de Avenir gelegen.
En dan moest er zeker ook een bezoek aan de stad gebracht worden.
In Gent is ook een bureau van de bevrachter Lalement gevestigd.
Ooit hebben we daar een bezoekje afgelegd, daarna nooit meer een reisje van hen gekregen.
???
Een heel leuk straatje ontdekt in Gent.
''t Graffitistraatje".
De graffiti-artiesten worden in dit straatje gedoogd.
Er is een gouden regel onder de spuitbusartiesten,
"je mag alleen over iemand anders werk heen spuiten als jouw werk beter wordt".
Na Gent, via sluis Merelbeke naar de Boven-Zeeschelde.
Op weg naar Dendermonde, en daar de Dender op.
Voor ons bekend terrein.
Met de Avenir meerdere keren in Aalst geladen en gelost.
Omdat we nooit verder de Dender op konden ( te kleine sluisjes), is nu ons plan de rest van de Dender te ontdekken.
De Boven-Zeeschelde ook wel Neerschelde genoemd.
Met op foto 1 "Het Kasteeltje".
Hier moet de schipper via de marifoon aangeven dat hij de bocht om komt.
Het Kasteeltje wordt dan ook vaak genoemd.
Via de sluis van Dendermonde, de Dender op.
Het kan erg stromen voor de sluis.
Het vraagt dan heel precies varen om goed voor de sluis uit te komen.
De Avenir kan er meer over vertellen..........
In de sluis van Denderbelle zien we veel dode en naar lucht happende vissen.
Waarschijnlijk komt dit door illegale lozingen in het water.
Waar zijn de ganzen in de bocht van Hofstade gebleven ???
Vele keren zijn we met de Avenir enthousiast ontvangen door deze ganzen.
Ook op het fietspad kwamen ze ons altijd nieuwsgierig begroeten.
-----------------------
Ook in Aalst was het tevergeefs zoeken naar de hanen bij het station.
Vele schippers werden door deze hanen gewekt.
Leuk om weer naar Aalst te varen.
Deze stad voelt heel vertrouwd.
Je kunt er leuk winkelen en snuffelen in de kringloop winkels.
Er is een groot marktplein met terrassen, waar je lekker van koffie of een borreltje kunt genieten.
Net voor de fabriek ligt de St.Annabrug.
Deze heeft een speciale manier van openen.
De Fabriek in Aalst.
Meerdere keren hebben wij daar maïs en tarwe gebracht, zodat zij er Ethanol van konden maken.
Van het restproduct worden tarwepellets gemaakt.
Deze worden gebruikt om diervoeders van te maken.
Vandaar dat er ook geladen kon worden o.a voor Helmond.
Er hangt een heel speciaal geurtje rond de fabriek.
Er is wel het een en ander opgeknapt .
Zo is er langs de waterkant een soort schutting geplaatst, zodat het er veel netter uitziet en er ook minder vuil in het water terecht kan komen.
De sluis van Aalst.
Net lang genoeg voor de Avenir.
Het was wel precies passen en meten om er gebruik van te kunnen maken.
Er wordt nu gewerkt aan een nieuwe grotere sluis.
Zodat er ook hier met grotere schepen gewerkt kan worden.
En dan nu verder de Dender op.
Een nieuw avontuur gaat beginnen.
Voor ons, niet voor de BZ 31 bleek later.
De Dender met zijn mooie natuur, vele bruggen en sluizen en ook fietsers op het jaagpad langs de rivier.
Een van die fietsers viel bijna van zijn fiets toen hij ons zag.
Die boot ken ik, riep hij.
Die heb ik van Grou naar hier gevaren.
Wij gestopt en een tijdje met deze fietser gepraat.
Bleek een vriend van de eigenaar voor ons te zijn.
Voor ons een grote onbekende, dus we waren blij verrast.
Deze vriend wees ons ook een mooie plek voor de nacht.
Een kleine haven bij het domein de Gavers.
Dit is even voor Geraardsbergen.
Blij verrast waren wij toen 's-avonds de oud-eigenaar op bezoek kwam.
Deze kon ons nog veel meer over de BZ 31 - voorheen de Drie Gebroers vertellen.
Onze volgende stop is Geraardsbergen.
Bij de wielerfanaten bekend door "de Muur van Geraardsbergen".
Deze steile helling met kasseien is een onderdeel van de Ronde van Vlaanderen.
Een bezoekje aan deze Muur hebben we overgeslagen.
Op het plein staat de St-Petrus en Pauluskerk.
Deze is zeker een bezoekje waard.
Geraardsbergen heeft ook een
"Manneken Pis".
Dit Manneke (1459) is ouder dan zijn naamgenoot in Brussel.
Dit Manneke heeft net als dat in Brussel vele kostuums.
Een van de machines gebruikt in de lucifer industrie.
De lucifers werden gemaakt van Populierenhout.
Mattentaart.
Specialiteit van Geraardsbergen.
De taartbodem en bovenkant bestaan uit bladerdeeg met daar tussenin een mengsel van mat (melk , eieren en amandelen).
Hoewel men over de oorsprong van de mattentaart weinig weet, is men er bijna zeker van dat de geschiedenis van de mattentaart teruggaat tot in de middeleeuwen.
Na de sluis van Geraardsbergen zijn we doorgevaren tot Deux Acren. We wisten al dat we daar niet verder konden omdat er geen sluisploeg voor ons was.
De sluisploeg gaat met het schip of de schepen mee om elke keer de sluis te bedienen.
In Deux Acren had men niet op ons gerekend, want er was niets om de BZ 31 aan vast te maken.
Na de stuw was bovenaan een hek, wat we toen maar voor dit doel gebruikt hebben.
De volgende dag om negen uur was de sluisploeg paraat.
De sluizen : Deux Acren, Lessines , Papignies , Rebaix ,en Bilhée zijn allemaal door hen bediend.
In Ath hebben ze ons een mooie plek gewezen waar we prima konden liggen.
Op de fiets een verkenning van Ath.
In een monumentaal herenhuis is een museum gevestigd gewijd aan de Reuzentraditie in Europa, en ook aan de reuzen van Ath.
Men ziet er hoe de reuzen gemaakt worden.
En ook de verschillende draagsystemen worden getoond.
Men kan de reuzen door heel Europa vinden.
Elke 4e zondag van augustus is er het feest van de reuzen in Ath.
"Ducasse" = het volksfeest dat al vijf eeuwen wordt gevierd.
Drager van de reuzen wordt men vaak van vader op zoon.
Het feest heeft een kerkelijke oorsprong ( bv.Goliath )
Taferelen uit het oude en nieuwe testament of uit middeleeuwse legenden werden via de reuzen uitgebeeld.
Later werd er van alles uitgebeeld.
Unesco heeft de reuzen op de lijst van immaterieel erfgoed geplaatst.
Ook in het museum was een film over het ontstaan van Ath te zien.
-----------------------
Ath is ontstaan in de moerassige samenloop van de Oostelijke en Westelijke Dender.
Volgens het filmpje startte Boudewijn IV, hertog van Henegouwen er met de bouw van een toren (Burbant), die later uitgebreid werd met een kasteel.
Dit alles werd later uitgebouwd o.a. in de 17e eeuw tijdens het Franse bewind werden er rond de stad versterkingen in stervorm aangelegd ( o.a. door Vauban, de ingenieur van Lodewijk XIV ).
De volgende dag op de fiets een stukje terug langs de Dender om een bezoek te brengen aan het oude ziekenhuis "Notre - Dame à la Rose in Lessines.
Het is een van de oudste ziekenhuizen van Europa.
Er is veel te zien o.a. een kapel ,de kruisgang, kruidentuinen, een ziekenzaal en het klooster.
Het hospitaal is opgericht in 1242 - door Alix de Rosoit-.
Voor de zielenrust van haar echtgenoot, maar ook om de zieken op te vangen, zodat ze niet bedelend langs de deuren hoefden te gaan.
Men kan er veel zien over de geschiedenis van de kunst en wetenschappen.
Er is een uitgebreide collectie van medische en farmaceutische objecten.
Het klooster.
Het vouwen van de nonnenkap.
De ziekenzaal.
Ten tijde van de Pestepidemie moest de arts goed beschermd worden.
Hulpmiddelen.
De Apotheek.
De kapel.
Weer verder op weg.
Op de fiets naar Beloeil.
Om een bezoek te brengen aan het kasteel.
Alleen, jammer voor ons was het kasteel gesloten (naseizoen).
Verrassing onderweg.
Pont des Écacheries.
De brug is even geblokkeerd.
Er wordt een spektakelstuk opgevoerd met ons op de eerste rang in het water.
Het is een ontmoeting op de brug tijdens de 2e wereldoorlog.
De laatste sluis op het kanaal Ath - Blaton.
Hier hebben we afscheid genomen van de mannen die ons vergezelden om voor ons de bruggen en sluizen te openen.
Verder via het Canal du Centre naar de volgende herinnering :
De scheepslift van Strépy - Thieu.
Hier hebben we met de Avenir meerdere keren gebruik van gemaakt.
(zie onze belevenissen vanaf juli 2017).
De grote scheepslift.
Overnachten in Thieu.
Voor de grote scheepslift van Strépy- Thieu in gebruik werd genomen, werd er gebruik gemaakt van 4 hydraulische scheepsliften op het Canal du Centre.
Ze werden gebouwd tussen 1888 en 1917 en overbruggen samen een verval van 68 meter.
Tegenwoordig worden deze liften alleen voor de pleziervaart gebruikt.
Voor ons dus weer een nieuwe belevenis.
Via een zelfbedieningssluis komen we bij de oude scheepsliften.
De lift heeft 2 bakken, die ervoor zorgen dat ze om en om naar boven en beneden gaan.
Op weg naar Charleroi.
Voor ons ook niet onbekend.
Het is een oude industriestad.
In onze ogen grauw en grijs.
In 2008 volgens de Volkskrant de lelijkste stad ter wereld.
Maar volgens de plaatselijke VVV zeker de moeite waard.
Een goede uitvalsbasis voor vakanties in de Ardennen.
Onderweg naar Charleroi.
Aangekomen in Namen.
Ook hier zijn we meerdere keren geweest.
Altijd maar kort, nu hebben we meer tijd om de stad wat beter te leren kennen.
Nieuw voor ons, de kabelbaan van de stad- naar de Citadel.
Namen, een heel gezellige oude stad met leuke winkels, terrassen en mooie gebouwen.
Heel verrassend was een bezoekje aan de
L église Saint- Loup.
Een van de belangrijkste barokkerken van België.
De kerk is nog steeds een gebedshuis, maar biedt ook regelmatig plaats aan concerten en tentoonstellingen.
In de kerk prachtig houtsnijwerk.
De voorgevel opgebouwd in blauw hardsteen is een vervanging van het oorspronkelijke zwart marmer ( 1867).
Dit marmer was niet bestand tegen de tand des tijds.
Het gewelf bestaat uit ivoor witte zandsteen.
Het altaar- anno 1649 met erachter een doorloopje waar je de ouderdom echt kunt zien.
Afscheid van Namen. En weer opnieuw op weg.
Onder de brug door is de kerncentrale van Tihange te zien.
Overnachtingsplaats naast de kerncentrale.
In Luik aangekomen.
Een prima plek gevonden in de jachthaven van de stad.
Op de fiets de stad verkend.
Op zondag de markt La Batte bezocht op de kaaien van Luik.
Dit is de grootste en oudste markt van België.
Op zoek naar roze mondkapjes.
en
gevonden.
Blauw voor hem en.........
Roze voor haar.
Op weg naar huis nog een belangrijke herinnering.
Met de Avenir hebben we vele malen in Den Bosch overnacht bij sluis 0.
Met de komst van het Maximakanaal is dit voor de binnenvaart verboden gebied.
Pleziervaart kan nog 2x per week door sluis 0 en Den Bosch varen.
De ligplaats bij sluis 0 is vlak bij het centrum, dus een bezoekje aan de stad zit er zeker in.
In colonne door de stad.
En zo is -'t iezeren keteltje- weer op weg naar Vreeswijk.
En hebben we een hele mooie tocht gemaakt.